Πραγματικά, πόσοι από τους νέους κομμωτές που είναι ενεργοί στην αγορά εργασίας ξέρουν τη δουλειά; Δύσκολο ερώτημα για να απαντηθεί.
Τα φαινόμενα δείχνουν ότι οι περισσότεροι κομμωτές της νέας γενιάς αρκούνται στα διάφορα advanced level, βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ψάχνοντας το διαφορετικό και το καινούργιο. Και αυτό είναι ορθό κατά την γνώμη μου γιατί ψάχνοντας το καινούργιο μπορεί κάποιος να εξελιχθεί. Όμως, πόσα από αυτά τα κάνει κάποιος πράξη; Υπάρχει τόση πληροφορία και τόσα demos στα social media αλλά πόσα από αυτά τα εντάσσουμε στη δουλειά μας; Από προσωπική εκτίμηση το συμπέρασμα είναι αποθαρρυντικό. Λίγα μαλλιά συναντάει κανείς στο δρόμο που να παρουσιάζουν ενδιαφέρον, που να έχουν τέχνη επάνω τους.
Αναμφισβήτητα υπάρχουν αρκετοί λόγοι που συμβαίνει αυτό, αλλά θα εστιάσουμε σε δύο από αυτούς, πιθανόν τους σημαντικότερους.
- Αρχικά φαίνεται ότι πολλοί κομμωτές κυρίως νέοι στο επάγγελμα, αγνοούν τις βασικές αρχές της τέχνης αυτής. Για παράδειγμα πολλοί ξεκινούν την πορεία τους δίνοντας βάση σε mainstream τεχνικές μόδας όπως το balayage, χωρίς να ξέρουν να κάνουν βασικές τεχνικές όπως οι ανταύγειες. Χωρίς να είναι εξοικειωμένοι με τα αλουμινόχαρτα, την πειθαρχεία που χρειάζεται στο πλέξιμο της ανταύγειας κτλ. Αυτό το πρόβλημα το είχε αφουγκραστεί και το είχε φέρει στο ελληνικό κοινό η ακαδημία Sassoon, όπου το 2018 παρουσίασε την collection “Citizens” η οποία ήταν βασισμένη σε κλασσικές τεχνικές χρώματος. Το εντυπωσιακό σημείο σε εκείνη την παρουσίαση ίσως δεν ήταν η ίδια η collection τόσο, παρά ο πρόλογος των Daniel McCourt (Senior creative director) και Stuart Ross (Colour director) όπου όπως είπαν οι ίδιοι, «οι κομμωτές που αποφοιτούν τα τελευταία χρόνια από τις σχολές εκπαιδεύονται σε freehand τεχνικές, δηλαδή ελεύθερες όπως οι balayage, ombre, freelights κτλ. και δεν γνωρίζουν τις κλασσικές, απόλυτες τεχνικές πχ τις ανταύγειες». Και έχουν δίκιο, γιατί πώς θα εξελιχθείς χωρίς βάσεις; Πώς θα συνεχίσεις κάτι χωρίς να ξέρεις πώς να το αρχίσεις;
- Ο άλλος σπουδαίος λόγος, μάλλον είναι το ότι οι νέοι που προαναφέραμε δεν δείχνουν την διάθεση να εξερευνήσουν τα προϊόντα και τα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους. Δείχνουν να τους αρκεί το όριο και οι οδηγίες που θέτουν οι εταιρείες. Έτσι δεν μπαίνουν στον κόπο να «παίξουν» με το κάθε προϊόν ώστε να το ανακαλύψουν και να το εξελίξουν. Αλλά καμιά φορά, χρειάζεται να σπάσεις τους κανόνες για να ανακαλύψεις κάτι καινούργιο. Πράγματι, θεωρώ ότι μέρος της δουλειάς και άτυπη υποχρέωση ενός κομμωτή είναι να σπάει τα όρια και να ανακαλύπτει. Με απαραίτητη προϋπόθεση όμως ο σεβασμός στο προϊόν και η ύπαρξη γνωστικού υπόβαθρου. Τίποτα στην τύχη .
Και τελικώς , ποιο είναι το συμπέρασμα; Μια νέα γενιά κομμωτών εκκολάπτεται σε σχολές, κομμωτήρια και στο internet. Πρόκειται για μία γενιά που όπως είπε και ένας συνάδελφος που για ευνόητους λόγους θέλει να παραμείνει ανώνυμος, «Πρώτα κάνουν ψαλίδι τατουάζ και μετά πιάνουν το αληθινό!»
Δεν ξέρω αν συμφωνώ με αυτά τα λόγια αλλά πιστεύω ότι η κομμωτική είναι μία περιπέτεια, ένα ταξίδι που αξίζει να το πραγματοποιήσει κάποιος. Αρκεί να ταξιδεύει στη γνώση και με βάση αυτή να είναι περιπετειώδης.
Foto: