Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να βάλει τον έναν στα παπούτσια του άλλου. Που αποσκοπεί αυτό;
θα αναρωτηθείτε. Σίγουρα, το μεγαλύτερο μέρος των υπαλλήλων κομμωτών σκοπεύει να γίνει ιδιοκτήτης, αντίστοιχα οι ιδιοκτήτες υπήρξαν υπάλληλοι κάποτε και κάποιο παιδί τους θα δουλέψει ως υπάλληλος σε κομμωτήριο. Οπότε η σύνδεση είναι προφανής.
Δυο φαινομενικά αντίθετοι ρόλοι κάτω από την ίδια επαγγελματική στέγη και καθημερινότητα. Η συμβίωση του υπάλληλου με τον ιδιοκτήτη στο κομμωτήριο είναι δύσκολη υπόθεση. Πρόκειται για μία άτυπη κόντρα για το ποιος είναι ισχυρότερος ή καλύτερος, αλλά τα αποτελέσματα αλλάζουν συνεχώς, από τον ένα πελάτη στον άλλο καθώς μια καλή στιγμή μπορεί να διαδεχθεί μια κακή και ανάποδα. Τη μία στιγμή ο ιδιοκτήτης μπορεί να πέσει στα μάτια των υπαλλήλων του και την άλλη ο υπάλληλος να έχει μια τόσο καλή στιγμή που να κλονίσει τον πρώτο ή να φέρει τέτοια καταστροφή που ο ιδιοκτήτης θα θέλει μόνο να τον σκοτώσει!
Και δεν είναι μόνο αυτά από τα οποία μπορεί να βγαίνει και λίγο γέλιο. Υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά. Όλοι έχουν κι ένα φόβο, κάτι σκοτεινό, απέναντι στον άλλο.
Ο μεν υπάλληλος έχει τη δυσαρέσκεια ότι τον εκμεταλλεύεται ο εργοδότης του και νιώθει λίγο αβέβαιο το μέλλον του ο δε εργοδότης σκέφτεται ότι υπάλληλός του μπορεί να του διώχνει πελάτες να μην προσπαθεί αρκετά και ότι μπορεί να του φύγει ανά πάσα στιγμή και να πάρει πελατεία μαζί του και έτσι καθώς οι λογαριασμοί τρέχουν, νιώθει λίγο αβέβαιο το μέλλον της επιχείρησής του…
Σχήμα οξύμωρο, δύο φαινομενικά τόσο αντίθετοι ρόλοι που στο βάθος τους όμως είναι τόσο όμοιοι. Μοιράζονται τον ίδιο φόβο, αυτόν για το μέλλον.
Επιπλέον, τα πράγματα είναι ρευστά και μπορούν να αλλάξουν. Δηλαδή, ο υπάλληλος θα αφήσει τη θέση του για να ξεκινήσει ένα δικό του κομμωτήριο και κάποια άλλα κομμωτήρια κλείνουν σπρώχνοντας τον ιδιοκτήτη σε άλλο ρόλο, πιθανόν και υπαλληλικό.
Πως θα έπρεπε να είναι τα πράγματα; Να καταλάβει ο καθένας τη θέση του, το ρόλο του και τις ευθύνες του απέναντι στην επιχείρηση και να έχουν στη συνείδησή τους ότι πρόκειται για την πηγή που ταΐζει και τους δύο. Ας συνεργαστούν οι δυο πλευρές και ας πλεύσουν από κοινού αυτό το καράβι για να τους κρατήσει στην επιφάνεια και να μην τους πάει στο βυθό.
Συνοψίζοντας, αυτό που προτείνω να θυμόμαστε, είναι το εξής: Η ζωή είναι ένας ακούραστος ακροβάτης... κάνει συνέχεια κωλοτούμπες! Στη μία κωλοτούμπα μπορεί να βρίσκεσαι στη θέση του «ισχυρού», αυτή του «αφεντικού» ή του «ευνοημένου» μέσα στο κομμωτήριο, την άλλη μπορεί να βρίσκεσαι εκτός κομμωτηρίου και να κάνεις μια νέα αρχή χωρίς προνόμια.
Φρόντισε να στέκεσαι ως επαγγελματίας γιατί σε ακολουθεί μία φήμη γύρω από το όνομά σου την οποία έχτιζες καθημερινά, ίσως και εν αγνοία σου. Το ίδιο ισχύει και όταν από απλός υπάλληλος θα ανοίξεις τα φτερά σου για μία νέα θέση αλλού ή για το δικό σου κατάστημα. Η φήμη που έχτιζες καθημερινά θα σε ακολουθεί και ας μην το είχες στο μυαλό. Όλοι μας αφήνουμε το αποτύπωμά μας στον κύκλο που εργαζόμαστε γιατί στην πραγματικότητα περνάμε τη μισή μας ζωή εκεί.
Κατ’ αυτό τον τρόπο δεν είμαστε εχθροί με τους εργοδότες μας ούτε με τους υπαλλήλους μας. Από τη μία μέρα στην άλλη τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν. Και μάλιστα πολύ.
Κινηθείτε προσεκτικά και με σεβασμό στους ανθρώπους που σας περιτριγυρίζουν, συναδέλφους-πελάτες, στην ουσία θα δώσετε σεβασμό στον ίδιο σας τον εαυτό. Και έτσι κρατάτε την αξία σας ψηλά, εκεί που αρμόζει.
