LOGO1


Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά
 

Anepagkeltos100Πως μπορεί κανείς να έχει μια τέχνη στα χέρια του και όμως να καταλήγει χωρίς επάγγελμα;

Anepagkeltos2
Ακούγεται οξύμωρο αλλά με τους κομμωτές στην Ελλάδα του σήμερα, ίσως και να συμβαίνει. Τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, φαίνεται πως οι επαγγελματίες κομμωτές αλλάζουν...αλλάζουν τα όνειρα τους, αλλάζουν και οι ίδιοι. Στο διάστημα αυτό είναι αρκετά τα κομμωτήρια που έχουν κλείσει και ακόμα περισσότερα αυτά που έχουν μειώσει το προσωπικό τους. Ως συνέπεια αρκετοί έμπειροι επαγγελματίες άρχισαν να δουλεύουν στο σπίτι μακριά από τα καταστήματα πλέον και πολλοί νέοι κομμωτές (η συντριπτική πλειοψηφία θα έλεγα) άρχισαν να βλέπουν αυτή την οδό ως τη μόνη λύση για να ασκήσουν το επάγγελμα που σπούδασαν. Η πικρή αλήθεια είναι ότι η επιλογή αυτή φαίνεται ένα βιώσιμο μοντέλο επαγγελματικής ύπαρξης, αφού και οι συνθήκες, νομικές και οικονομικές το ευνοούν.

Σε αυτό το σημείο, φυσικά, οι κομμωτές που διατηρούν καταστήματα ακόμη, θα πουν τα γνωστά περί «πειρατικής κομμωτικής», «βαλιτσάκια που μας κλέβουν πελάτες» και άλλα τέτοια κομψά.
Δε συμμερίζομαι απόλυτα αυτούς τους χαρακτηρισμούς, αν και ξεκαθαρίζω ότι είμαι, ή έστω θέλω να είμαι, νομοταγής ως επαγγελματίας αλλά παράλληλα αντιλαμβάνομαι κάποιους από τους λόγους που θα έσπρωχναν ένα κομμωτή να δουλέψει στο σπίτι. Σκέφτομαι ότι οι μισθοί στην αγορά δεν είναι πια ικανοποιητικοί, ότι οι ώρες είναι πιο πολλές και οι ευκαιρίες όλο και λιγότερες.
Ωστόσο υπάρχει και η άλλη όψη του φαινομένου, κρυφή και ύπουλη, που θα δείξει τις συνέπειες της στο μέλλον.
Το κομμωτήριο, ήταν ανέκαθεν ο χώρος που γεννιούνται οι ιδέες και εμπνέονται οι αλλαγές. Εκεί, μέσα στην κούραση και το άγχος συμβαίνουν «τα γεγονότα». Στο κομμωτήριο κρατιέται ζωντανή η κομμωτική και εξελίσσεται, υπάρχει ροή πληροφοριών και αλληλεπιδράσεων. Εκεί υπάρχουν τα μέσα στη διάθεση του κομμωτή για να απογειώσουν τη δημιουργικότητά του.
Αντίθετα, στο σπίτι τα πράγματα αλλάζουν. Αφενός τα μέσα είναι περιορισμένα αφού δεν κουβαλάει μαζί του όλο το στοκ από βαφές, ούτε μπορεί να έχει όλα τα εργαλεία μαζί του. Τα πράγματα ασφαλώς σε μια επίσκεψη στο σπίτι βρίσκονται σε πιο στενά όρια και έτσι δεν έχει κανείς τα περιθώρια να δημιουργήσει ελεύθερα.
Anepagkeltos3
Όπως το αντιλαμβάνομαι, λοιπόν, ο κομμωτής χάνοντας την επαφή με το κομμωτήριο, το φυσικό του χώρο δηλαδή, βρίσκεται αντιμέτωπος με τον κίνδυνο να μείνει πίσω από τις εξελίξεις, χωρίς κίνητρα, που θα τον παρακινήσουν για το καλύτερο, όπως άλλους συναδέλφους, τον manager, τον ανταγωνισμό από τα κοντινά κομμωτήρια, την επαφή και συνεχή ενημέρωση από τις εταιρείες που «μπαίνουν» εκεί. Πράγμα που μελλοντικά, πολύ πιθανών θα τον «πετάξει έξω» από τις εξελίξεις, οπότε και θα καταστεί εργάτης παρά δημιουργός. Αναμφισβήτητα κομμωτής που δεν δημιουργεί κινδυνεύει να μείνει στάσιμος και να καταλήξει «ανεπάγγελτος» κομμωτής. Και είναι κρίμα γιατί η κομμωτική είναι ένα φανταστικό επάγγελμα που αξίζει να το απολαμβάνει κανείς.
Anepagkeltos4
Το συμπέρασμα είναι εύλογο: Δε θα σταθώ στο αν είναι δεοντολογικό το να δουλεύει κάποιος εκτός κομμωτηρίου γιατί και εντός κομμωτηρίου κάποιες φορές η δεοντολογία «κάνει φτερά». Επίσης, πιστεύω ότι τα κομμωτήρια που ασκούν την κομμωτική με πάθος, συνέπεια και σεβασμό δεν κινδυνεύουν να χάσουν πελάτες από τους κατ’ οικον. κομμωτές, διότι απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό.
Anepagkeltos5
Η κομμωτική στο σπίτι μπορεί να είναι λιγότερο στρεσογόνος και πιο επικερδής και παράλληλα να επιτρέπει περισσότερο προσωπικό χρόνο, αλλά σε βάθος χρόνου μπορεί να αποβεί μοιραία για το επαγγελματικό μέλλον του εργαζόμενου. Ο κομμωτής έτσι μπορεί να ξεχαστεί και να χάσει το δρόμο του καταλήγοντας απλός παραγγελιολήπτης και όχι δημιουργός. Η κομμωτική όμως δεν είναι μόνο χειρωνακτική επιδεξιότητα, είναι πρωτίστως και καλλιτεχνική δημιουργία.

Anepagkeltos66