Και σίγουρα θα τη νιώσουμε και οι Έλληνες κομμωτές... αν δεν την έχουμε ήδη νιώσει.

Μιλώντας για κρίση στην Ελλάδα των ‘00s, το μυαλό όλων πάει αυτόματα στην οικονομική την οποία ζούμε καθημερινά στα καταστήματα μας. Την ίδια στιγμή, στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα, έχει εμφανιστεί και γιγαντώνεται μια άλλη μορφή κρίσης, μια πανδημία στην κομμωτική σύμφωνα με πολλούς.

Φανταστείτε ή θυμηθείτε την εξής σκηνή: Μία πελάτισσα έρχεται για να φτιάξει το χρώμα των μαλλιών στο κομμωτήριο δείχνοντας στον κομμωτή περιχαρής, το κινητό της με τις διάφορες φωτογραφίες που μάζεψε από τα social media όπως το instagram , το pinterest κτλ. Εκείνη τη στιγμή περνούν μπροστά από τα μάτια μας θαύματα της κομμωτικής, απίστευτα μαλλιά που μας κάνουν να σκεφτόμαστε «πως φτιάχτηκε αυτό το μαλλί;», «πως θα το κάνω εγώ στη δική μου πελάτισσα, τώρα;», «πως θα προλάβω;», «πόσο θα τη χρεώσω;».
Σας είναι γνώριμα όλα αυτά; Εκείνη τη στιγμή έχετε χτυπηθεί κι εσείς από αυτή τη πανδημία. Χτυπηθήκατε από την “Color Pandemic”, όπως την αναφέρει και η Sophia Hilton, ιδιοκτήτρια του κομμωτηριου Not Another Salon στο Λονδίνο.

Κατ’ εμέ, αυτός είναι ο πιο εύγλωττος όρος μεταξύ των διαφόρων άλλων που έχουν κυκλοφορήσει στο εξωτερικό, Color Pandemic.
Τι είναι λοιπόν αυτό; Όλα ξεκινούν από τα social media που αναφέραμε πριν, τα οποία φιλοξενούν εκπληκτικά μαλλιά, φανταστικά αποτελέσματα. Πράγματι, ανήκουν στη φαντασία όλα αυτά τα υπέροχα κεφάλια που βλέπουμε στο instagram και στα άλλα μέσα γιατί, όπως όλοι ξέρουμε οι χιλιάδες φωτογραφίες που φιλοξενούνται εκεί έχουν περάσει από μεγάλη επεξεργασία με τα διαθέσιμα φίλτρα και εφέ που βρίσκει κανείς. Παράμετροι όπως η αντίθεση, η έκθεση, ο κορεσμός και άλλα έχουν χρησιμοποιηθεί, και ακόμα στο ίδιο το κεφάλι έχουν μπει τρέσσες, extensions για να καλύψουν τυχόν ζημιές, έχει επιλεγεί η σωστή γωνία λήψης και ο φωτισμός για την τέλεια φωτογραφία που θα μαζέψει όσα πιο πολλά likes και followers γίνεται.
Υπάρχει ένα νέο είδος star κομμωτών που έγιναν γνωστοί χάρη σε αυτές τις φωτογραφίες και εξακολουθούν να τρέφουν το μύθο τους έτσι. Στα κεφάλια που δείχνουν δεν τους ενδιαφέρει η επόμενη μέρα, δηλαδή το πόσο θα κρατήσει το αποτέλεσμα, πώς θα επαναληφθεί, πως θα συντηρηθεί, αν το χρώμα θα είναι το ίδιο μετά το πρώτο λούσιμο.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα βίντεο που δείχνουν τις απίστευτες μεταμορφώσεις μέσα σε λίγα λεπτά. Transitions από μαύρο σε rainbow ή σε icy grey, γρήγορα και χωρίς καμία φθορά στα μαλλιά, με ζωντανά χρώματα χάρη στις θαυματουργές βαφές και άλλα χημικά βοηθήματα, που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε «γιατί δεν δούλεψαν τόσο καλά και σε μένα;», «γιατί δεν μου βγήκε γρήγορα ή με την πρώτη το αποτέλεσμα αυτό, όπως δείχνει το βίντεο;»
Αν και μέσα μας πολλοί το γνωρίζουμε, οφείλω να θυμίσω σε μένα τον ίδιο, ώς τεχνικό και στους συναδέλφους μου ότι αυτά τα θαύματα δεν έχουν γίνει μέσα στην ώρα ενός απλού ραντεβού για χρώμα. Εκείνοι οι κομμωτές αφιερώνουν ολόκληρη τη μέρα τους σε μία μόνο πελάτισσα απερίσπαστοι χωρίς κανένα εμπόδιο ως προς το χρόνο και το κόστος γιατί μαζί με τα μαλλιά χτίζουν και το μύθο τους στο internet. Πράγμα που ένας κανονικός κομμωτής δεν μπορεί να το κάνει και μια κανονική πελάτισσα δεν θέλει ή δεν μπορεί να το υποστεί και να το πληρώσει. Σχεδόν ποτέ δεν αναφέρεται κάτι σχετικό με το χρόνο που χρειάστηκε ή τις επισκέψεις ,ή τα βήματα που έγιναν.

Έτσι, λοιπόν οι κανονικοί κομμωτές βρισκόμαστε θύματα της Color Pandemic γιατί δεν μπορούμε... δεν μπορούμε να φτιάξουμε το σούπερ κεφάλι , δεν μπορούμε να το πληρωθούμε, δεν μπορούμε, όμως, να πούμε και όχι στην πελάτισσα, δεν μπορούμε να μη προσπαθήσουμε.
Αποτέλεσμα; Το ηθικό μας , η σιγουριά μας στις ικανότητες μας , η δυναμική μας ως professionals κλονίζεται. Νιώθουμε πως δεν μπορέσαμε και πως δεν θα μπορέσουμε. Ακόμα κι αν είμαστε σίγουροι ότι αυτά τα μαλλιά δεν γίνονται, σε μια γωνιά του μυαλού μας θα μας τρώει το ότι δεν τα καταφέραμε. Ότι δεν κατορθώσαμε να αναπαράξουμε κάτι που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Και ο φαύλος κύκλος καλά κρατεί.
Ποιο είναι το φάρμακο για αυτή την πανδημία;
Κατά τη γνώμη μου είναι η ενημέρωση και η έρευνα. Η επικοινωνία με συναδέλφους, η έρευνα σε αυτά που ακούμε από τις εταιρείες, ακόμα και το να μάθουμε τις λειτουργίες και τα φίλτρα στα social media και τις εφαρμογές επεξεργασίας εικόνας και, γιατί όχι, ας φτιάξουμε και εμείς τέτοιες εικόνες με σκοπό να τις δείξουμε στην πελάτισσά μας μαζί με την αυθεντική φωτογραφία για να αποκαλύψουμε το retouch που υπάρχει. Ας επιτεθούμε στην πανδημία αυτή, και ας διεκδικήσουμε τη θέση που μας ανήκει απέναντι στο κοινό μας που μας εμπιστεύεται και μας τιμά. Ας θυμηθούμε ότι είμαστε κομμωτές και καλλιτέχνες και όχι θαυματοποιοί.